Cetere, konsiderindaj tamen estas efektive nur la plejparte tre kuriozaj negativaj juĝesprimoj, kiujn oni povus unuope longe komenti, kaj pri kiuj oni povus eĉ multe pli longe ridi kaj moki.
Okulfrapas ekzemple la trajtoj de la negativa juĝaro de R. Corsetti (“la nekapablo de UEA meti sin konvinke je la antaŭfronto de la disvastigado de Esperanto). Krom tio ŝajnas, ke li ankaŭ trovas negativa “la disvastigon de la uzo de Fejsbuko” kun la aldonaj rimarkoj “kiu ja permesas multe pli vastan komunikadon, kvankam la ecoj de la rimedo mem ŝajnas puŝi al supraĵaj kaj banalaj komunikoj kaj diskutoj”. Ĉu li vere konas la tutan Fejsbukon por veni al tia supraĵa konkludo? (Kompare kun la banalaj, sensignifaj kaj superfluaj diskutoj de la Komitato de UEA, en kiuj partoprenas nelaste ankaŭ Corsetti mem, la intelekta nivelo en Fejsbuko ja atingis senprecedencajn kulminojn).
Restas al mi do nur aldoni, ke oni ŝatus scii, kion nia kara Renato proponas kiel alternativojn (ne nur al Fejsbuko). Kaj por pli efike disvastigi Eon, ĉu li eble intencas revivigi la Rotfronton (kune kun la urbestro de Mazaro de la Valo, kiu eble baldaŭ aĉetos Bjalistokon)!
Notabene oni registris, ke Tonkin “mallaŭdis” “la konsterne tradician kongresan programon” de la hanoja UK. Tio estas malgranda sensacio, laŭ mi (estas interese, ke li de tempo al tempo sukcesas postlasi tian opinion – simile al tiu, ke oni vane vetis je s-ro M’Bow diru Unesko ktp.).
Sed ĉu UEA lernos sian lecionon el tiu detrua pritakso de sia ĉeffiguro, estas necerte (lau mi ne). Kaj kiu kulpas pri la mizero?
